Obrazy tymczasowe

Obrazy tymczasowe

 Przestrzenne prace Andrzeja Wełmińskiego mogą być identyfikowane z tzw. zwrotem

wizualnym w teorii sztuki. W ich odbiór wpisano refleksję daleko wykraczającą poza tradycyjnie rozumiane granice dzieła. W latach 70. powstają Obrazy Ontologiczne oraz cykl Obrazy Tymczasowe. Celem tych prac nie było tworzenie imitacji rzeczywistości i obrazowania. Były to obiekty wiszące pod postacią obrazów, odwołujące się tylko do fizycznych cech obrazu, stanowiły rodzaj przyrządów lub instrumentów służących do badań lub dociekań dotyczących różnych aspektów obrazu i różnorakiej jego natury, statusu i istoty. A także do odgrywania roli artysty.

Kartony z cyklu Obrazy tymczasowe –

Tymczasowość nie tylko odnosiła się do nietrwałości materiału jakim jest tektura – ten byle jaki, tani materiał używany do jednorazowych opakowań i robienia modeli.

Tytuł cyklu odnosił się do tymczasowych zasad (podobnie jak  Traktatu o Metodzie Kartezjusza)

Prace były prezentowane były na wystawie „Polska Awangarda 1910-78”, Palazzo delle Espozitioni w Rzymie/ 1979; udział w wystawie „Malarze Teatru Cricot 2”, Palazzo Reale w Mediolanie / 1979; Udział w wystawie „Biel kolorem śniegu” Cricoteka / 2017