Nożyce

Obraz „Nożyce”, malowany na jedwabiu, osadzony jest w krajobrazie przedwiośnia – porze przejścia, kiedy natura balansuje między śmiercią a odrodzeniem. W centrum – starsza kobieta z koroną na głowie i nożycami w dłoni, przywołująca archetyp Parki przecinającej nić życia. Towarzyszy jej dziewczynka – być może cień dzieciństwa, pamięć lub alter ego.

Korona, złota i nieco groteskowa, nawiązuje do pragnienia „a po śmierci – złotej korony” – marzenia o sensie i godności po przeminięciu, ale też ironicznego komentarza wobec społecznych rytuałów i mitów. Praca stawia pytania o kobiecość, pamięć, przemijanie i godność – ukazując postaci nie tyle jako osoby, co figury na pograniczu mitu, pamięci i snu.