Boska Komedia Dantego zawiera najsłynniejszy literacki obraz piekła i zaświatów. Motywy i nawiązania do Boskiej Komedii obecne są w twórczości Wełmińskich zarówno w realizacjach teatralnych jak i malarstwie, instalacjach i performansach.  To motyw podróży do podziemi m.in. w obrazie  V.I.T.R.I.O.L.  1993, wycie potępionych w spektaklu Melancholia czarnego Jajka, sceny apokaliptyczne w Limbo albo ciągła wędrówka przekraczając tę samą bramę prowadzącą do podziemi (prawdopodobnie znajdował się tam napis lasciate og speranza nad wejściem) w performansie  Circulus vitiosus.

Tu temat ujęty jest odmiennie. Grafika przedstawia abstrakcyjną czarną formę, której koniec został owinięty zadrukowanym papierem. W taki sposób gazetami lub papierem pakowym owijało się szyje drobiu pozbawione głów w dawnych jatkach i na targowiskach. W tym wypadku użyto stronic z fragmentami Boskiej komedii Dantego Alighieri. Konkretnie karty błędów drukarskich – erraty. To jedna z najwcześniejszych drukowanych wersji poematu.

Forma graficzna sugeruje czarną gęsią szyję lub rączkę laski. W tym wypadku najważniejsza część jest ukryta i niemożliwa do identyfikacji.

Poprzez przedstawienie tekstu uprzedmiotowionego (zmiętego) i nieczytelnego warstwa semantyczna ulega zaburzeniu i traci swoją nadrzędność.