Boska Komedia Dantego zawiera najsłynniejszy literacki obraz piekła i zaświatów. Motywy i nawiązania do Boskiej Komedii obecne są w twórczości Wełmińskich zarówno w realizacjach teatralnych jak i malarstwie, instalacjach i performansach.  To motyw podróży do podziemi m.in. w obrazie  V.I.T.R.I.O.L.  1993, wycie potępionych w spektaklu Melancholia czarnego Jajka, sceny apokaliptyczne w Limbo albo ciągła wędrówka przekraczając tę samą bramę prowadzącą do podziemi (prawdopodobnie znajdował się tam napis lasciate og speranza nad wejściem) w performansie  Circulus vitiosus.

Tu temat ujęty jest odmiennie. Grafika przedstawia abstrakcyjną formę okręgu, którą częściowo owinięto zadrukowanym papierem. Tak dawniej gazetami lub papierem pakowym owijało się szyje pozbawione głów drobiu w jatkach i na targowiskach. W tym wypadku to stronica z fragmentem Pieśni Pierwszej Boskiej komedii Dantego Alighieri. To jedna z najwcześniejszych drukowanych wersji poematu.

Forma graficzna przypomina wyobrażenie Uroborosa, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie. Uroboros wyraża jedność duchową i fizyczną wszechrzeczy, która nigdy nie zaniknie i będzie trwać w nieskończoność w formie ciągłej destrukcji i odradzania się.

Poprzez przedstawienie tekstu uprzedmiotowionego (zmiętego) i nieczytelnego warstwa semantyczna ulega zaburzeniu i traci swoją nadrzędność.